Edhe buzeqeshja humb!

Edhe buzeqeshja humb!

Edhe buzeqeshja humb... kur e harrojme diku rrugeve te jetes dhe ikim vazhdojme pa ate...
Edhe buzeqeshja humb.. .kur ia falim dikujt dhe harrojme ta marrim prape.. .kur ikim ne, ose kur largohen ata...
Edhe buzeqeshja humb... kur ajo iken me lotet e lamtumires per dike...
Edhe buzeqeshja humb... kur shpresa kthehet ne nje fjale te huaj per diten tone...
Edhe buzeqeshja humb... kur lotet behen te pandare ne fytyren tone...
Edhe buzeqeshja humb... kur ngjyra gri, fillon e dominon ne ylberin e jetes...
Buzeqeshja humb... kur ne harrojme qe duhet te buzeqeshim...!!!

- E braktisim shpeshhere si nje mall pa rendesi.
- E flakim pa meshire.
- E hedhim poshte.
- E shtypim.
- E thyejme.
- E grisim.
- E shajme.
- E lendojme.
- E harrojme...diku...buzeqeshjen tone.

Tregohemi te dobet ne betejat e jetes dhe leme deshmor ne to buzeqeshjen tone.
Lodhemi se luftuari dhe dorezojme ''rob lufte'' buzeqeshjen.

Pesimizmi kur fiton mbi optimizmin flak tej, buzeqeshjen.

Kur i themi hyr trishtimit ne deren e dites sone, ai hedh perjashta nga dritarja buzeqeshjen tone.

Zhgenjimi behet mbret dhe i tund kembet, princeshes buzeqeshje.

Tradhetia e mashtron buzeqeshjen dhe i tregon rrugen e gabuar per ne jeten tone.

Genjeshtra e genjen buzeqeshjen se ne nuk kemi me nevoje per ate...

Mosbesimi na mbush mendjen se buzeqeshjes nuk i duhet besuar...

Dhe ne harrojme te buzeqeshim...!

Dhe...buzeqeshja...iken...largohet...humb...!

Buzeqeshja ka nje veti te mire,ajo nuk na braktis teresisht...thjeshte qendron e fshehur thelle-thelle ne shpirtin tone.

Si nje feniks qe ngjallet nga hiri i tij, edhe buzeqeshja sado qe ta zhdukim e vervitim tutje larg jetes sone...rrenjet i ka te ngulura thelle neper zemrat tona...dhe ringjallet...prape...gjithmone...

Mjafton nje shkendije....dhe ajo ndizet...merr flake...shperthen...rrezet e saj pozitive mbi fytyren tone...!

Mjafton nje deshire e vogel,e fshehur,e menduar e pashprehur...qe hija gri te zevendesohet nga rrezet e dobeta te buzeqeshjes...!

Mjafton nje shtyse e vogel nga dikush,te na zgjoje,qe te reagojme nga grija qe na ka zymtuar shpirtin dhe diten...qe drita e optimizmit te shpertheje ne fishekzjarre buzeqeshjesh...!

Mjafton deshira e mire,per te rifilluar dhe buzeqeshja do jete bashkeudhetarja jone ne sfidat e reja qe na presin...!

Mjafton guximi per te ecur edhe nje hap...
Mjafton nje rrahje zemre...
Mjafton nje shtrengim dore...
Mjafton nje perqafim...
Mjafton nje buzeqeshje tjeter per tu infektuar...

Mos e harroni : ''Ju nuk e keni humbur buzeqeshjen tuaj,ajo eshte nen hunden tuaj..Thjesht e kishit harruar qe ishte atje...!''

E.K.

A ka mundësi të ndihmojmë, se kuptoj se çka ndodhi?!

"Lodhemi se luftuari dhe dorezojme ''rob lufte'' buzeqeshjen."


Kjo ka ndodhur. (te pakten me mua)

Pse a nuk munde të gjesh diçka tjetër të sakrifikosh po buzëqeshjen?!

Bëje një pakt dhe riktheje "buzëqeshjen", kurse jep si sakrificë "brengat dhe hallet"... me siguri se do të fitosh....