Ylber JAHIU

Një ditë njëri nga deputetët shqiptar nga radhët e BDi-së kishte vendosur të flasë disa orë radhazi dhe kjo ngjante me dëshirën e atyre që i hynë “betejës” për rekordin guinness. Sa shumë e shumë foli ky deputet sa që përnjëherë u shua sikur ta shkyçje nga furnizuesi me rymë nga ku e merrte furnizimin për maratonën e tij disa orëshe. Sigurisht, jo vetëm unë, por shumë nga bashkëqytetarët tanë nuk e dëgjonin se çfarë flet, por sa do të flasë… Shumë nga ne u bëmë kurioz të degjonim lajmet e të mësonim nëse është lodhur i “shkreti” Talat!

Maratona e “branitellave” nuk pati të ndalur sa që ky që foli e foli dhe nuk ia doli të jetë i pari për fjalimin më të gjatë në botë, tani hesht dhe vetëm heshtë duke thënë se edhe kur hesht ai dhe partia e tij flet. Edhe heshtja e Talatit u shndërrua në temë kyçe se çfarë ndodhi me të. Por, të gjithë ne që kërkonim të mësojmë heshtjen e tij për një moment u befasuam nga cilësi tjera të shfaqura nga ky deputet. Përnjëherë, Talati, i mërzitur nga heshtja e tij, shpërtheu me një poezi maqedonase nga Aco Shopov, të cilën e lexoi me aq emocione dhe përkushtim. Ai e kishte gjetur në sirtarin e tij një poezi mbi heshtjen nga ky autor, sepse nuk kishte mundur të gjej ndonjë të tillë në gjuhën shqipe.

Pasi kishte “shkëlqyer” në politikë, Talatit i kishte ardhur koha t’i dëshmonte kualitetet edhe në artë, në recitimin e poezisë. Edhe pse problemi me ligjin e “branitellave” mbeti i parefuzuar nga partia e tij, ai sidoqoftë na kënaqqi me poezi të përzgjedhur nga një autor maqedonas. Më kujtohet një thënie e nje mikut tim: “…për veç politikës na bajalldisën edhe poezinë…”.

Poezitë e Talatit, fare nuk e shqetësonin atë që injoron dhe përbuz në çdo cep shqitarët, kulturën dhe ndjenjën kombëtare sa që ata të vetmit njerëz legjitim të luftës kan mbyllur veshet dhe se dëgjojnë, ngase “ai flet në mitingje brenda partiake”.

Sa herë që flasin duke u rradhitur njëri pas tjetrit “zëdhënsat”, deputetë e ish ministra,duke treguar muskujt se cili është më i madh dhe më i guximshëm, papritmas u shfaqet hija e tyre që dikur negocionte me ta, daja i kryeministrit Sasho Mihajllkov, i cili si duket mbanë hipotekat e BDI-së, të zëna peng në komisionin e Tome Haxhievit.

Në gjithë këtë nënçmim, shtrohet pyetja ku ngelën organizatat e dala nga lufta, daja i BDI-së dhe ultimatumet e tij të SHVL-UÇK-së. Shtrohet pyetja e logjikshme, kur janë krekosjet e “dajës” që i tregonte kur lexonte poezi në varezat e dëshmorëve, OVL-UÇK-ja dhe që marshonte rrugët e Tetovës nga selia në seli me qindra ushtarë nga Kumanova deri në Priplep e Manastir, si dhe ata të cilët kishin mbrojtur kalanë në 2001 dhe kishin mbajtur pikërisht “OVL-UÇK Kalaja”. Sikur të gjithë heshtën para komandatit të tyre, një, e i pakontestushëm...pse? e kuptoj dajën, sepse tani ndodh që edhe daja të nxjerrë pushkë për nipin, sepse nipi i kishte dhuruar 2 mandate deputeti, por nuk i kuptoj këta që se kan as nip e as mik se kush ua mbylli gojën, si kuptoj ata që u kapën për pushke se ku janë margjinalizuar që ç’do ditë po tallen me ta...!

Sinqerisht më kujtohet nga një shkrim më herët kur ministri i Punës Politikës Sociale, i asaj kohe Xhelal Bajrami thoshte se po punohet për zgjidhjen e statusit të veteranëve të UCK-së dhe familjeve të tyre, bile bile dhe se janë formuar grupe punuese e kjo do të zgjidhej deri në fund të vitit, por të cilit vit? ... të gjitha këto shumë shpejt si sot që ndodh ia demantonte zv.ministri i tijë, sa që u detyrua të ndërhyjë ish zv.kryeministri i atëhërshem Abdylhaqim Ademi por se edhe këtë e demantoi kryeministri i tij dhe pa bërë shumë zhurmë u ul aty në vendin e tij...

Jam i habitur dhe shumë kureshtarë të pyes se cilat komisione, për cilin ligj paskan punuar këta komisione që deri në fund të vitit të zgjidhnin çështjen e vetaranëve!? Kho është pyetje e logjikshme për secilin që mendon dhe për secilin që dyshon se përfaqsuesit e BDI-së po tallen me fatin e atyre, në emër të të cilëve ata janë në pushtet.